PQV HS2 – Punch HS 4

Na de dames en de jeugd mochten we rond 21.15u net als heren 3 aantreden in de vertrouwde Vreeloohal. Ondertussen waren ook de studenten van Punch in groten getale gearriveerd, hoewel sommigen aan de late kant waren. Het inslaan verliep dan ook wat rommelig met menig bal op hoofd en lichaam van nog warmlopende Punchers. Zoals altijd ging de aanwezigheid van Punch met veel geluid gepaard, zowel voor als tijdens de wedstrijd.  In de kleedkamer waren we al gewaarschuwd, dat ze hard zouden gaan slaan, want ze hadden er zin in. Degene die het uitsprak kwam als midden nauwelijks uit de verf en aanvankelijk maakte hij aan het begin van de tweede set twee netfouten.

Maar goed, ik loop op de zaken vooruit. Er werd wel degelijk hard geslagen en dat begon al in de 1^e set. De spelverdeler legde ons regelmatig in de luren waardoor het blok uit elkaar getrokken werd. Het eenmansblok met niet altijd de juiste lengte en/of sprongkracht werd dan ook links en rechts voorbij geslagen door een stelletje springveren aan de overkant. Maar ook de servicedruk lag ook waardoor de passing te scherp of te ver van het net was.

Aanvallend moesten wij ons uiterste best doen om de bal aan de andere kant op de grond te krijgen. Ze hadden veel en gingen er vol voor. De eerste set deden we af en toe leuk mee, maar verder dan 12-25 kwamen we niet tegen deze eersteklasser. In de tweede set waren er dus die netfouten van nummer 48, de bluffer in de kleedkamer. We kwamen dan ook op een 5-1 voorsprong en een time-out werd nodig geacht door de vrouwelijke coach. Het zingen werd ook ineens wat aarzelender en wat zachter in deze set. Persoonlijk had ik nog een domme actie door de aanwijzingen van Coen niet goed te lezen. Ik moest i.p.v. een 21 op een 11 komen en dan zou Frank op 32 komen. Ik bleef echter in het midden hangen en pakte met links de bal voor Frank zijn neus weg met een botsing tot gevolg. Toch lukte het ons om vooral Punch de fouten te laten maken. Peet had leuke plaatsballen en met leuke rally’s en solide spel mocht Steyn bij 23-22 gaan serveren voor de set. Het leek wel of hij ineens weer bij Punch hoorde, want hij serveerde in het net… Vervolgens knalde er een service bij mij precies op borsthoogte en kon ik de pass niet de juiste hoogte en richting geven toen ik besloot ‘m bovenhands te pakken. Toen was het ineens setpoint voor Punch. Weer een harde service, nu op Peet. De bal schoot omhoog en naar achteren en Steyn rende er goed achteraan. Zijn poging om de bal achterover naar voren te krijgen strandde echter hoog in het plafond… Deze dominee kon zijn scheldwoorden net binnenhouden! Zo close en weer waren we goed in de 2^e set en weer belonen we onszelf niet!

De 3^e set werden we helaas door servicegeweld overlopen. Onder andere nummer 48 maakte het ons erg lastig. Regelmatig zagen we services uit en die landden tegen of op de lijn. We keken eigenlijk de hele set tegen een achterstand aan. Ronald ging op de midden een paar keer net onder de set van Coen door. Punch ging weer lekker zingen en er kwamen zelfs hoge, Sesamstraat-geluiden bij de wissels vandaan. Heel irritant vond ik, maar goed, focus op de wedstrijd. Naar het einde toe kwamen we nog wat terug, maar op 13-25 bleef de teller toch echt steken. Dank aan scheids Huib en teller Marianne. Met een klein cluppie dronken we nog een drankje en tikten we de 40 fruits de friteuse weg. Volgende week weer competitie na een schrale bekerervaring waarbij we onszelf tekort hebben gedaan. Toch vol goede moed naar Pijnacker volgende week. Ook weer met zes. Lennart